آفتاب عمر من فرو رفت و ماهم از افق چرا سر برون نکرد هیچ صبح دم نشد فلق چون شفق زخون دل مرا لاله گون نکرد
ز روی مهت جانا پرده بر گشا در آسمان مه را منفعل نما
به ماه رویت سوگند که دل به مهرت پایبند به طره ات جان پیوند قسم به زند و پازند* به جانم آتش افکند خراب رویت یک چند
بیا نگارا جمال خود بنما ز رنگ و بویت خجل نما گل را
رو در طرف چمن بین /بنشسته چو من دل خون بس ز غم/یاری غنچه دهن
گل درخشنده چهره تابنده غنچه در خنده بلبل نعره زنان هر که جوینده باشد یابنده دل دارد زنده بس کن آه و فغان
ز جور مه رویان شکوه گر سازی به ششدر محنت مهره اندازی
همچون سالک دست خود بازی همچون سالک دست خود بازی
توضیح: اجرای پروین و سیما بینا بنا به درخواست فیلترینگ حذف شد.
برای اولین بار تاج اصفهانی این تصنیف را اجرا کرد و سپس در گلهای رنگارنگ پروین آنرا خواند که شعرش کمی متفاوت است.
علیرضا افتخاری،علی اصغر شاه زیدی،مصطفی محبی زاده ،سیما بینا آن را اجرا کرده اند،در این میان اجرای کامل سیما بینا در دسترس نبود.
ایرج خواجه امیری همین ملودی را به یاد استاد تاج در یک برنامه رادیویی خواندو شعر دیگری(بلبل از فراق) را جایگزین شعر اصلی کرد. سالار عقیلی نیز این شعر را خوانده است.
